Zakelijke gegevens

A. de gelukvinder

b. Edward van de Vendel en Anoush Elman

c.  slash

 d. Uitgegeven in jaar 2008. Ik had de 3e druk. Het boek heeft 332 blz.

samenvatting boek

Boek: De Geluksvinder.
Het boek gaat over een waar gebeurd verhaal, er zijn dan wel dingen veranderd en er zijn andere namen gekozen. het boek heeft 326 blz.

Het speelt zich af in Afghanistan waar Hamayun met zijn familie woont in Mazar-e-sharif waar de Taliban de baas is. Hij woont daar in een huis met zijn vader, moeder, broer Bashir, Broertje Navind, en zijn zusje Roya en ook nog met zijn oma. Hamayun gaat daar gewoon met zijn vrienden naar school en leert daar over zijn geloof, geschiedenis en zijn taal. Het is van de grootste scholen die er zijn maar de lokalen zien er slecht uit, zonder ramen, veel vliegen en je moet op de grond zitten. Elke ochtend als Hamayun naar school gaat hij samen met zijn vader met de bus Een paar dagen later als Hamayun van school komt met zijn broer rijd er een Taliban busje met erachter een man die met een touw vast zit. Zijn voeten bloeden en hij schreeuwt. In de komende tijd komen er steeds meer Taliban strijders in Mazar en zo wordt het verboden om televisie te kijken, vrij te denken en je aan alle andere regels te houden van de Taliban. Het word dan ook steeds gevaarlijker om naar buiten te gaan omdat er gevochten word. Na een tijdje ontmoet Hamayun en jongen van zijn school hij heet Faisal en dat word later zijn beste vriend waar hij graag dingen mee deelt. Op een gegeven moment stormt de Taliban het huis binnen van Hamayun en ze zoeken zijn vader. Op het moment was zijn vader niet thuis maar even later wanneer hij arriveerde werd hij meteen meegenomen op gevangen gezet omdat hij een vrijdenker is. Bashir heeft op dat moment besloten om met Tashmir (een neef van hamayun) naar Iran te gaan en nog verder naar het westen omdat hij bang is dat hij misschien ook opgepakt kon worden door de Taliban omdat hij zelf ook een vrijdenker is en hij kon er dan ook voor zorgen dat de rest van de familie ook uiteindelijk via de zelfde route zou kunnen gaan. Terwijl zijn vader nog vastzit word er een broertje geboren genaamd Qasim. Niet veel later word zijn vader vrijgelaten omdat ze geen bewijs hebben gevonden en ze hem niet vast kunnen houden.

Nu zijn vader weer thuis is hebben zijn ouders besloten om niet te blijven in Mazar en gaan ze naar Kandahar wat ook in Afghanistan ligt.Hamayun woonde eerst in Mazar-E-Sharif n daar zat hij op een goeie school met een net gebouw. In kabul hebben ze een nieuw huis en de school waar hij in kabul heen gaat is groot en ziet er onverzorgd uit met gebarten ramen en vliegen enzo.De mensen die hun daarheen brengen heten bottendragers. Dat zijn mensen smokkelaars die ze naar andere landen probeert te brengen voor geld. Omdat de reis vermoeiend is en lang zal duren blijft Hamayuns broertje Qasim achter bij oma. De reis duurt lang en tijdens de reis zijn ze vaak misselijk. Later gaan ze naar Teheran dat de hoofdstad van Iran is. Vanuit deze stad hopen ze weer verder te kunnen gaan naar europa om daar vrij te kunnen gaan leven. Ze maken een pasport aan dat ook door de bottendrager word geleverd. Met de pasporten kunnen ze met het vliegtuig naar kazachstan waar ze woorden opgehaald met een busje en naar een verblijf plaats worden gebracht. Ze komen in een leegstaand huis met een paar matrassen en andere mensen die ook vluchten. Vanaf nu hebben zelf ook geen idee waar ze zijn, waar Bashir is en hoe het met Qasim is.

Na veel te hebben gereisd zijn ze uiteindelijk in Nederland aangekomen op het treinstation van Amersfoort, maar ze zelf nog steeds niet waar ze zijn. Na het gevraagd te hebben aan de security, worden ze met een bus naar een vreemdelingencentrum van Zevenaar gebracht waar ze zullen overnachten en worden ondervraagt. De volgende dag komen ze Bashir met Tashmir tegen en omhelzen elkaar. De dagen dat ze in Zevenaar zijn worden ze ondervraagt en word alles genoteerd. Hoewel ze dachten dat Nederland een vrij land was zien ze wel overal camera’s hangen en veel bewaking. Na 7 dagen worden ze naar azc gebracht waar ze zeker nog wel een jaar zullen blijven voordat er word bepaald of ze mogen blijven. Ze krijgen een kamer op de 9e verdieping met slaapkamer badkamer en een keuken. Na een paar maanden zijn ze al erg gewend en mag hamayun naar school waar hij weer nieuwe vrienden en vriendinnen leert kennen. Ook heeft hij af en toe contact met zijn oma om te weten hoe het met zijn broertje is. In de tijd dat ze er verblijven worden er andere families geplaats in Nederland maar ook mensen die weer terug moeten. Op een gegeven moment krijgen ze toch te horen dat ze het land moeten verlaten omdat ze geen goede reden hebben om te mogen verblijven. Nadat ze nog een keer een verzoek hebben ingediend krijgen ze weer te horen dat ze zijn afgewezen. Het komt voornamelijk door de rechtse politiek die minder vluchtelingen in het land willen. Daarna vechten ze het aan bij andere instanties die vluchtelingen helpen met een advocaat. Eerste keer lukt niet, maar ze hadden misschien de verkeerde advocaat. 2e keer ook niet en ze werden vriendelijk verzocht het land binnen 24 te verlaten. Maar ze blijven doorgaan en omdat ze het azc moeten verlaten gaan ze bij bashir in zijn appartement verblijven wat maar net gaat. In de tussen tijd is hamayun bezig om in een toneelstuk van school een rol te spelen. Het opvoeren van dat toneelstuk ging zo goed dat ze nog een toneelstuk gingen maken alleen was hamayun de regisseur en had het verhaallijn zelf bedacht. Het ging over wat hij allemaal had meegemaakt in de reis naar Nederland. Ook dit toneelstuk werd een succes. Hamayun kreeg ook nog een vriendin die hamayun had ontmoet in de winkel waar hij een baantje had. Maar de verkering ging uit omdat Haymuns ex geen verkering mocht met een buitenlander en al helemaal niet met een vluchteling Op een dag kwam er politie aan de deur bij het appartement van bashir en ze kwamen vertellen dat het niet toegestaan is dat ze met zoveel in een appartement verblijven omdat er maar 1 persoon mag wonen daarom word de vader naar kamp Zeist gestuurd waar hij moet verblijven en weer word ondervraagt hoe alles zit. De toneel juf vond het elke keer maar raar dat ze zijn afgewezen en komt daarom ook in actie en schrijft brieven naar de burgemeester en andere organisaties. Ook hebben ze via de oma in Afghanistan een brief gekregen waarop staat dat wanneer ze terug komen dat de vader van hamayun weer zal worden opgepakt. Deze brief hadden ze al langer maar er stond geen stempel of van de Afghaanse regering waardoor hij nep kon zijn, maar nu hadden ze de brief vanuit Afghanistan gestempeld gekregen waardoor de situatie anders werd. Ze gingen nu met de brief en de 2e advocaat een laatste keer proberen en deze keer werden ze niet afgewezen en kregen ze een status en mochten ze dus verblijven in Nederland.

 http://www.scholieren.com/boekverslag/71053

Dit is een van de samenvatttingen die ik heb gevonden en veel wat er in stond klopte al dus veel te veranderen was er niet. De andere samenvattingen waaren kort en werd het verhaal oppervlakkig beschreven.

Over de schrijver

Edward van de Vendel

 Edward van de Vendel werd geboren op 1-8-1964 in de betuwe. Hij is sinds 2001 fulltime schrijver.

Hij schrijft al sinds 1996 kinderboeken. Hij ging naar een school in Culemborg. Daar was hij lid van het school cabarat en hij schreef liedjes. Hij ging studeren aan de Pedagogische Acedemie en richte daarna een eigen school in Heemstede. Hij droomde er van om voetballer of zanger te worden maar dit was niet voor hem weggelegt. Hij las als kind niet vaak en in zijn puber jaren las hij veel van onder andere guus kuijer.  Veel van zijn werk is vertaald in veel talen.

Anoush elman

Anoush Elman is de Hamyun in het verhaal.

Over het boek

a. Op het boe staat een jonge met een basketbal en met zwarte letters in een groene vak de titel van het boek. De jonge die afgebeeld is moet Hamayun voor stellen. Want hij is de hoofdpersoon in het verhaal.

b. Nee het boek is aan niemand overgedragen

c. Hamayun is de hoofdpersoon want je leest het verhaal uit de mond van Hamayun. Hayun is een slimme en eigenwijze jonge. Hij doet wat hij zelf wil en is een doorzetter na alles wat hem is overkomen lukt het hem toch om daar een verhaal van te maken en op te gragen op het toneel.

d. De plaatsen die in het boek voorkomen zijn Mazar-E-Sharif en Kaboel in afganistan en dorpen in europa en nederland onder andere Amesfoort en Zeist.

e. Het verhaal staat niet een een chronologische volgorde omdat je terugblikken hebt op het verleden. Je herkent het eraan dat Hamayun opeens aan zijn verleden denkt en wat verteld. of aan de dingen die hij opvoert op het toneeel.

f. het verhaal heeft een open einde. Je komt te weten dat Hamayun in Nederland mag blijven en dat hij niet meer naar afganisthan hoeft of dat hij terug moet je kiest het zelf wat er gebeurd. Je merkt dat het een open einde is aan dat het verhaal eindigt met een globale spanning. Je komt nooit te weten  wat Haymoun veder gaat doen

Leeservaringen

Het was een niet te dun niet een te dik boek. Het onderwerp was normaal. Het was  niet iets dat ik uit me zelf zou pakken en lezen. Maar het was goed te lezen. Ik lees meer meisjes dingen of boeken met geschiedins en wat echt gebeurt is maar dit onderwerp van het boek vond ik vrij wel saai er was niet echt een gebeurtenis. Het verhaal heeft me wel nieuwe kanten van het verhaal laten zien want het verhaal was uitgebreid verteld. Ja ik had al wel verwacht dat Hamayun in Nederland mocht blijven. Omdat hij anders dit boek niet had kunnen schrijven in het nederlands met een nederlandse schrijver. Ik ben door het verhaal niet anders over sommige dingen gaan denken. Het onderwerp werd in het boek grondig besproken. Je kwam vrijwel alles te weten.Het was zeker niet oppervlakkig. Alles kreeg veel aandaht en alles werd grondig besproken. Ja maar dit verhaal was beter omdat de hoofdpersoon het vertelde en toen niet en het was toen oppervlakkig.

Het verhaal bevat niet veel gebeurtenissen waar door het me niet het verhaal lang boeide. De tempo in het verhaal was goed en viel niet stil. In het boek ging het voornamelijk om gevoelens en genrutenissen te gelijker tijd. Alle gebeurtenissen  in het verhaal zijn geloofwaardig het is ook echt gebeurt. De gebeurtenissen zijn niet herkenbaar voor me zelf ik heb nooit zoiets mee gemaakt maar heb vaak genoeg de zelfde situaties gehoord. De gebeurtenissen zijn allemaal echt gebeurd. In het verhaal staan geen gebeurtenissen die ik graag zelf zou willen mee maken. Het einde van de het beok kies je zelf.

De hoofdpersoon is niet iemand die voor me gaat leven. Ik kan me een veel gevoelens wel plaatsen van de hoofdpersoon want ik zou het ook niet leuk vinden als dit mij zou overkomen. De hoofdpersoon is zeker geen held en ik zou er niet op willen lijken. De hoofdpersonages gedragen zich goed en ik kan me in sommige gedachtes van de personages wel vinden. Niks uit het boek heeft me echt aan het denken gezet. Van de hoofdpersoon kom je genoeg te weten en de rest van de hoofdpersonages oook wel maar soms oppervlakkig. De personages veranderen van denk beeld om dat ze dingen mee maken en die zeker niet leuk is.

Het boek was goed opgebouwd. Het gaf een paar keer een terugblik in het verleden en de rest van het verhaal was gewoon wat de hoofdpersonage nu aan het leven was. Het verhaal had een logische en makkelijke  opbouw.  Het slot op het verhaal past goed bij het verhaal zo zou iedere lezer willen dat het afliep.

Taalgebruik in het boek was makkelijk en begrijp baar. Er stonden geen moeilijke woorden in. De zinnen waren niet te lang niet te kort. Het verteltempo was niet te hoog en zeker niet te laag.

Recensie

Ik heb vrijdag "De gelukvinder" mee naar huis genomen uit onze mediatheek en ik kan het boek bijna niet neerleggen.

Ik weet dat ik het boek zeker aan onze leerlingen ga aanbevelen.

Dit is iets wat ze moeten lezen, zodat ze weten wat er echt in Afghanistan gebeurd en dat dat dus geen 'ver van je bed-show' is.
Bij ons op school zitten ook kinderen die uit Afghanistan komen, wellicht dat zij door dit boek kunnen rekenen op meer begrip en wellicht hun eigen verhaal ook durven vertellen.

De korte hoofdstukken nodigen echt uit tot lezen, het is vlot geschreven en er staan niet te veel moeilijke termen in, zodat het ook voor VMBO-B goed te lezen is.

Bewondering voor deze bijzondere samenwerking.
Ik kijk nu al uit naar de volgende uitgaven van Slash!

Angelique Bangert
mediatheek Kalsbeek College Bredius

Aanbevelen- ze vind dat het boek anderen ook moeten lezen.

Bewondering- Ze is er van te spreken van de samenwerking van edward en anoush

Bijzondere samenwerking- Het is een samenwerking tussen een gevluchte en een schriver

Ik vond het boek spannend en leerzaam. Het hele boek lang is er toch snapping.En het was leerzaam omdat je nooit moet denken dit gebuerd nietmeer. Het gebeurd nog te vaak. Je leert ook dat je nooit zomaar moet beoordelen want iedereen heeft wel wat.

http://www.scholieren.com/boekverslag/71053

http://www.scholieren.com/boekverslag/69030